siebie! Na własnym podwórku!

  • Janusz

siebie! Na własnym podwórku!

18 May 2022 by Janusz

Odwrócił się lekko, chcąc się przekonać, czy intruz to opos, jeleń, a może nawet aligator, który wypełzł z bagien, choć w głębi duszy wiedział, że to nie dzikie zwierzę zawędrowało zbyt blisko jego domu. O nie. Liście znieruchomiały w ten upalny, bezwietrzny dzień. Bentz wytężył wzrok. Wiedział, że ją zobaczy. Znowu. 1 nie zawiódł się. Widział ją w rozedrganym upalnym powietrzu. W tej samej czarnej seksownej sukience. Uśmiechnęła się lekko. Stała między dwoma wysokimi cyprysami. Jennifer. Jego pierwsza żona. Kobieta, której ślubował miłość do grobowej deski. Suka, która go zdradziła... Nadal równie zmysłowa i piękna jak przed laty. W powietrzu unosił się zapach gardenii. Praca w biurze staje się ?aberracją?. To prawdziwy wstrząs na rynku i problem dla wielu firm Przełknął ślinę. Głośno. Duch? Czy człowiek z krwi i kości? Kobieta, sobowtór jego zmarłej żony, stała w lesie, patrzyła na niego wielkimi oczami, uśmiechała się lekko... Boże, kiedyś ten uśmiech doprowadzał go do szaleństwa. Jego serce przestało bić. Polecane kołobrzeg apartamenty przez wielu klientów Poczuł dziwny chłód w żyłach. – Jennifer? – zapytał głośno, choć wiedział, że jego pierwsza żona nie żyje. Uniosła brew. Jego żołądek fiknął kozła. – Jen? – Zrobił krok do przodu, zahaczył stopą o nierówną płytę i upadł. Ciężko. Najpierw kolana. Bum! Potem podbródek – uderzył o kamień. W jego głowie eksplodował ból. Kruk zarechotał, jakby się z niego śmiał. Telefon potoczy! się po płytach patio. – Cholera – zaklął pod nosem. Przez kilka sekund leżał bez ruchu. Oddychał głęboko i powtarzał sobie, że jest cholernym idiotą, świrem, który widzi nieistniejące zjawiska. Poruszył najpierw jedną nogą, potem drugą i w myślach podliczał zniszczenia w umęczonym ciele. Jeszcze nie tak dawno był sparaliżowany. Wskutek nieszczęśliwego wypadku podczas burzy z piorunami doszło do uszkodzenia rdzenia nerwowego. Powoli dochodził do siebie, a teraz coś takiego. Oby tylko nie doszło do ponownego uszkodzenia pleców i nóg. Obolały przetoczył się na brzuch i uklęknął. Wbił wzrok w ten zakątek werandy, gdzie ją widział. Jennifer, oczywiście, zniknęła. Pyk. Jak duch w starej kreskówce. Wspierając się o ławeczkę, dźwignął się do pozycji pionowej i stał, potężny i silny. Ostrożnie, starając się nie zwracać uwagi na ból, podszedł do werandy. Mrużąc oczy, rozejrzał się za czymś, czymkolwiek, co świadczyłoby, że naprawdę tam była. Że go kusiła, drażniła. Sprawiała, że się obawiał, iż oszalał. przejęcie funkcji IOD Ale w zaroślach nic się nie poruszyło. W cieniu nie kryła się kobieta. Nagły chłód nie zapowiadał nadejścia ducha. A co najważniejsze, Jennifer nie żyła. Leżała pochowana na kalifornijskim cmentarzu, wiedział to równie dobrze jak to, że nazywa się Bentz. Czyż nie on sam ją zidentyfikował ponad dwanaście lat temu? Wypadek zmasakrował jej ciało, była niemal nie do rozpoznania, ale kobieta /a kierownicą na pewno była jego piękną, niewierną pierwszą żoną. Żołądek ścisnął mu skurcz niepokoju. Słońce skryło się za chmurą. Wysoko na niebie sunęły odrzutowce, przecinając błękit białymi pasmami. Dlaczego wróciła akurat teraz? W każdym razie dlaczego teraz o niej myślał. Przez komę? Przez dwa tygodnie leżał w śpiączce

Posted in: Bez kategorii Tagged: e papieros, justyna steczkowska wzrost, kolory włosów mahoń,

Najczęściej czytane:

s na całą noc, a wampira, jako najbardziej bystrego, wyganiałyśmy do las po drzewo. Orsana, zdjąwszy kolczugę i pas, lecz nie rozstając się z klingą, przerzuciła przez ramię długi ręcznik i zeszła na brzeg. Ja zaś zajęłam się urządzeniem noclegu, to znaczy, niepewnie podeszła do najbliższego świerka, poklepując po dłoni swoim mieczem - jak zawsze, tępym (posiadałam go już kilka lat i nie ostrzyłam specjalnie, obawiając się skaleczyć). Łamać gałęzie było uciążliwie, rąbać - głośno, rozbójnicy usłyszą, a magia mogła przyciągnąć uwagę nieżywych. Zresztą, to świństwo przyciągało wszystko po kolei, nawet nie uroczych drwali, tak że zdecydowałam się na magię i szybciutko poszczypałam kilka gałązek, szczękając palcami po wypowiedzeniu zaklęcia. ...

Posłania wyszły wręcz jak luksusowe, pozostawało tylko roz¬palić ognisko, kiedy daleko w lesie, a może, na pobliskiej łące za lasem, zawyły wilki. Smółka spokojnie poszczypywała trawę, nastroszywszy, zresztą, uszy. Wiadomo, uważała wilki za niegodne Smółkowej uwagi. Wianek i rudy źrebiec Rolara po przezwisku Karasik za jej przykładem, filozoficznie rozważyły, że głodne wilki nie tracą czasu na serenady. A ja zatęskniłam, po raz pierwszy dając ponieść się uczuciom. Źle tobie, smutno – przekształcił się w zwierze, zostawił zmartwienia w oszalałym biegu przez leśną gęstwinę, żałośnie zawył... no, zagryzł tam coś, ale to nieważne. Szlajają się tu wszelkie, leżą pod ręce... Za to rano wesoły i świeży, jak ogórek, żadnych problemów, żadnych udręk! Może i ja spróbuje? Przekształcać się ja, oczywiście, nie potrafię, lecz jeśli opadnę na czworaka i... - Ua-uuuu!!! ... [Read more...]

- Więc jednak pamiętasz? - Przepełniona obrzydzeniem,

zaczęła się podnosić. - Nie, Lizzie, poczekaj. Nie rozumiesz. - Rzeczywiście - przyznała. - Nie rozumiem. ... [Read more...]

Dominikana obyczaje

na urodzie. Nawet jej mąż Maurice za bardzo cieszył

się, że nadal ma żonę, a jego dziewięcioletnia córka matkę, by przywiązywać wagę do jakiejś tam blizny. Ale Angela nie mogła się pogodzić z tym, co uważała ... [Read more...]

Polecamy rowniez:

Kim jest Ania Aleksandrzak?
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 Następne »

Copyright © 2020 www.bielawadolna.zgorzelec.pl

WordPress Theme by ThemeTaste